Dlaczego dziecko nie powinno spać z rodzicami
Spanie dziecka z rodzicami — zalety Wspólne spanie z rodzicami w pierwszych miesiącach życia maluszka ułatwia opiekę nad niemowlęciem i pomaga w budowaniu bliskości między członkami rodziny. Dziecko śpi z rodzicami — wady Niestety spanie z rodzicami może mieć także wady. Przeczytaj także: Wózek spacerowy do 22 kg — ranking polecanych modeli Dlaczego dziecko przychodzi w nocy do łóżka rodziców?
Sen niemowlaka Z pewnością wiele dzieci potrzebuje kontaktu z rodzicem i budzi się, gdy nie czuje jego zapachu lub dotyku skóry. Sen przedszkolaka To, jak nauczyć dziecko spać w swoim pokojuzależy też od zajęć, w które dziecko angażuje się w ciągu dnia. Podziel się opinią jako pierwszy Napisz opinię Twój podpis:.
Ostatnio na blogu porady. Od kiedy podstawka zamiast fotelika?
Niemowlęta nie powinny spać razem z rodzicami - przestrzegają pediatrzy
Czy to dobry pomysł? Trzeci miesiąc życia dziecka. Co potrafi 3-miesięczne dziecko? Popularne imiona dla dziewczynki — lista propozycji Białystok ul. Wasilkowska 30 tel. Bielsko-Biała ul. Legionów 40 tel. Bydgoszcz ul. Szajnochy 2 tel. Częstochowa ul. Kiedrzyńska 9 tel. Dąbrowa Górnicza ul. Wojska Polskiego 3 tel. Gdańsk ul.
Łostowicka 4 tel. Gdynia ul. Nowodworcowa 22 tel. Gliwice ul. Dojazdowa 11 tel. Gorzów Wlkp ul. Graniczna 8A tel. Grudziądz ul. Józefa Włodka 16 tel. Jelenia Góra ul. Klonowica 2 tel. Kalisz ul. Majkowska 10 tel. Katowice Al. Roździeńskiego 93 tel. Kielce ul. Oboje dzieci są bardzo samodzielne, szybko mowily, same jadły, ubierały się, szybkoły się pampersa — do niczego nigdy nie zmuszaliśmy, pozwalamy na samodzielność w granicach rozsądku.
W ptzedszkolu oboje są bardzo chwalone za samodzielność i intelekt. Nasze rodzicielstwo można by nazwać intuicyjne jeśli dziecko chce spać z nami to znaczy że tego potrzebuje. Jak to mówię do 18 z nami spać nie będą. U mnie pierwszy synek od urodzenia w swoim pokoju — tak było mi wygodniej.
Wolałam chodzić do niego i karmić piersia, a przez pierwszy miesiąc w zasadzie tam spać, niż robić zamieszanie, przemeblowanie i te wszystkie kąciki niemowlaka w sypialni. Zostawiłam włączoną nianię, nigdy nie było takiej sytuacji żebym go nie usłyszała gdy się obudził. A gdy już odkladalam go do łóżeczka, zamykalam drzwi pokoju czułam pełny luz, że na chwilę mogę wyjść z roli mamy.
Teraz ma prawie 3 lata, śpi na dużym rozkładanym łóżku u siebie w pokoju, kładziemy się z nim i spokojnie sobie zasypia. Czasem się budzi i przychodzi do nas, ale tylko po to żebym poszła z nim do jego pokoju. Spał z nami raz. A w zasadzie to my z nim bo w jego pokoju, na jego łóżku:- Troszkę większy problem pojawił się gdy urodził się drugi synek.
Różnica między nimi to 21 miesięcy, musiał więc wprowadzić się do naszej sypialni bo kolejnego pokoju brak, a nie chciałam żeby budził starszaka. Malutki spał w kolysce, czasem zostawał po karmieniu w naszym lozku. Od kiedy nauczył się przemieszczac pilnuje żeby odłożyć go do łóżeczka żeby mi nie spadł, bo mąż wstaje o różnych porach do pracy, a lozka nie moge dosunac do sciany.
Zwiększa bliskość pomiędzy matką, a dzieckiem, ale może być przyczyną pogorszenia relacji w małżeństwie. Spanie dziecka z rodzicami ma swoich zwolenników i przeciwników. Poznaj argumenty za i przeciw, a także dowiedz się, dlaczego warto i w jaki sposób przyzwyczaić dziecko do spania w swoim pokoju. spis treści. 1.
Teraz mały skończył roczek, nasza sypialnia to już praktycznie jego sypialnia, a my zostaliśmy na kanapie w salonie bo zazwyczaj gdy kładziemy się spać w sypialni to budzimy małego i znów muszę siedzieć karmić, karmić i karmić… zbieram się żeby wreszcie przenieść Młodszego do pokoju Starszego, ale obawiam się że podczas karmienia A są dwa lub trzy w ciągu nocy będę będzic starszego i tak przecoagam z tygodnia na tydzień….
U nas dzieci śpią w ich pokoju. Do roku były w naszej sypialni, potem ich przenieśliśmy. Posiadanie sypialni tylko dla nas było dla mnie i męża bardzo ważne. A jeśli dzieci w nocy się obudzą i nas wołają, to my przychodzimy do nich i się z nimi kładziemy specjalnie kupiliśmy im duże, dorosłe materace. Ale ogólnie spanie z dziećmi jest okay i myślę, że coraz więcej osób tak uważa.
Amerykańska Akademia Pediatrii AAP w zeszłym tygodniu zaktualizowała swoje wydane w roku wytyczne dotyczące bezpieczeństwa snu niemowląt.
Konsekwencje spania z dzieckiem
Według nowych zaleceń rodzice powinni unikać spania z dziećmi, nie wieszać żadnych ozdób w ich łóżeczkach oraz nie układać maluchów w pozycji z uniesioną głową. Spośród wszystkich nowych zaleceń Amerykańskiej Akademii Pediatrii Powinno największe emocje budzą te dotyczące spania z niemowlęciem.
Są jednak dowody, które jednoznacznie wskazują, że spanie razem z niemowlęciem znacznie zwiększa ryzyko urazu lub śmierci dziecka. Zespołu Nagłej Śmierci Niemowląt. Chociaż AAP zdecydowanie odradza, aby niemowlę spało z mamą i tatą, to nowe wytyczne mówią, że dzieci przez przynajmniej pierwsze sześć miesięcy życia powinny spać w sypialni rodziców - ale osobno, na twardej, płaskiej powierzchni.
Może to być łóżeczko, kołyska, mata do spać albo specjalna przystawka do łóżka rodziców. Zaletą takiej przystawki jest to, że rodzicami jest w zasięgu śpiących rodziców, ale nie leży na ich materacu ani w pościeli. Zgodnie z zaleceniami AAP niemowlęta należy zawsze układać do snu na plecach na płaskim, twardym materacu przykrytym dopasowanym prześcieradłem.
Większość znajomych mam też praktykuje. Wszystkie zgodnie mówią, że ich starsze dzieci, gdy nadszedł już odpowiedni czas, same decydowały o tym, że chcą spać w swoich łóżkach. Tak tu pięknie to opisujecie. Tylko że u nas nasza 9 letnia córka śpi z mamą. Gdy tylko próbujemy jej to wypersfadowac wpada w histerie.
Probujemy jej tłumaczyć na rozne sposoby. Nic nie działa. Tłumaczy ze bardzo kocha mamę i nie umie spać sama. W praktyce zona zasypia szybciej od niej i ja tak od kilku lat jestem sam w nocy. Obudzenie jej potem graniczy z cudem. Mam 37 lat zycie intymne mi umyka i powoli popadam w nerwice.
To musi być bardzo trudne. Jestem kiepskim doradcą i nie lubię tego robić, ale może warto zorganizować wyjazd tylko we dwójkę, jeśli tylko macie możliwość zostawienia córki pod opieką kogoś innego. Mam to samo. Wlasnie sie rozwodzimy. Nie popelniajcie bledu, bo czesto matki wpadaja w paranoje bycia blisko same ze soba i z dzieckiem.
W egekcie rozwalaja zwiazek. Osobiscie uwarzam ze wiezi mozna budowac na wszelaki sposob, niekoniecznie spanie razem z rodzicami do oporu nagminnie. Tak zgadzam sie z P. Wyjazd to dobry pomysl. Cora bedzie spac z babcia lub odwazy sie sama we wlasnym lozku, a Panstwo nadrobicie zaleglosci lozkowe. A tak na marginesie to corka zaraz zacznie dojrzewac przynajmniej moja juz zaczela, a ma 10 lat lub wejdzie w okres buntu, a wtedy na pewno przeprowadzi sie do swojego pokoju.
Nasza córka ma 12 lat. Wcześniej spała w swoim pokoju. Od kilku miesięcy choruje na nowotwór i początkowo balismy się o jej zdrowie i sen, więc pozwolilismy jej spać w naszej sypialni. Teraz sytuacja jest bardziej stabilna, jej zdrowie poprawia się i nie ma potrzeby wspólnego spania. Próbowałem przywrócić sypialnię dla nas — ale mała nie chce sama spać.
Późno zasypia przez co brakuje mi bliskości z żoną… Czy w takiej sytuacji dążyć do przeniesienia jej do swojego pokoju? Panie Tomku, to bardzo trudna sytuacja, gdzie jest dużo potrzeb każdego z nie rodziny, na pewno warto rozmawiać i z córką i z żoną, by mówić głośno dziecko tym co jest dla nas ważne i czego nam brakuje.
Nie czuję się kompetentna w radzeniu. Tylko Wy macie moc i możliwość. Wierzę i życzę Panu tego, by udało się znaleźć rozwiązanie dobre dla Was wszystkich. W rodzinie mojego męża sytuacja jest taka, że ich 12 letni syn śpi z mamą. Żartobliwie mówię, dlaczego jest to skuteczny środek antykoncepcyjny. Dla mnie to nienormalne. Moja partnerka zaprasza do spania w jednym łóżku letniego syna.
Ja osobiście nimi nie śpię, bo mnie trochę inaczej nauczono. Czy to wszystko jest w normie? Nie mam takich kompetencji by oceniać normy innych osób i ich potrzeby. Sam Pan piszę, że Pana nauczono inaczej. I tak to często jest z tym wspólnym spaniem. Każdy z nas ma inne potrzeby i dla każdego z nas coś jest normą podczas gdy dla innego człowieka już nie.
Widocznie partnerka zaspokaja tym potrzeby swoje i dziecka. Ale Pan czuje się tutaj poszkodowany. Może jest przestrzeń na rozmowę i ustalenie wspólnych potrzeb i jakiś zasad. Warto czasami mówić o tym głośno, o tym czego potrzebujemy, co chcielibyśmy zmienić. Nasz ośmiolatek mówi, że niesprawiedliwe jest to, że ma spać sam, we własnym pokoju, ponieważ on nie ma wówczas nikogo żywego do przytulania, a my tzn.
I takim oto argumentem zwycięża; śpi z nami od urodzenia po dzień dzisiejszy. Mąż jest coraz bardziej poważnie wnerwiony na taki stan rzeczy, a ja mu tłumaczę, że lada moment nasze dziecko samo się od nas wyprowadzi i strasznie wówczas zatęsknimy za jego obecnością. Ten czas dzieciństwa jest krótki i ulotny w zestawieniu z czasem dorosłości… Tulmy dzieci, póki tego potrzebują, chcą, póki tak niewiele im do poczucia szczęścia i bezpieczeństwa potrzeba.
To szczęście jest obopólne. I tak krótkie — w perspektywie całego życia. To nie jest argument, gdyż biorąc pod uwagę sprawiedliwość musiałabyś być w jego wieku lub on w waszym. Zająć to miejsce w łóżku rodziców.
Wtedy oczywiście trzeba zacisnąć zęby i poczekać. Ale nie czekaj z założonymi rękami, tylko działaj. Rób wszystko, żeby ustabilizować sytuację i przede wszystkim, emocje dziecka. W wielu przypadkach wystarczy czas. Trzeba poczekać, aż pociecha przywyknie do nowej sytuacji. W przypadku traumy, emocjonalnego trzęsienia ziemi, zdarza się tak, że sam czas to za mało i bierne czekanie nie wystarczy.
Może potrzebna będzie pomoc specjalisty psycholog, pedagog, pediatra? Rozmowa, po której ty będziesz wiedziała jak pracować z dzieckiem, żeby wyszło na prostą. Jak nauczyć dziecko spania we własnym łóżku? Cała akcja krok po kroku. Bardzo dziękuje za artykuł właśnie śpię z moja 7 latka i 8 mc córeczka jak sardynka wciśnięta między jedną a drugą na szczęście łóżko duże mają miejsce.
Właśnie ja nie jestem gotowa żeby bez nich spać młodszą mała to wiadomo strach żeby sama spała starsza boje sięże pomyśli że ja przestałam kochać i chyba ja już nie umiem bez nich spać a wiem że powinnam ale boje si. Moje dziecko kiedyś jako 4latek zachciało łóżko i swój pokój.
Nie czekałam dwóch minut, zorganizowałam wszystko jak trzeba. Spał sam, spał całe noce. Przyszedł etap strachów i potworów, zaczęły się nocne budzenia o 3 w nocy. Brałam do łóżka, bo głaskany przytulony nie zasypiał u siebie. Teraz to tylko się położy u siebie mówi, że się boi. Jest płacz okropny i opowiada że łzami w oczach i strachem, okropne sny.
Naprawdę okropne. Co robić w takiej sytuacji? Ma zawsze na noc zapalone cotton ballsy. Te noce dla mnie są mega ciężkie i z początków mojego macierzyństwa i tak mam efekt uboczny w postaci bezsenności.
Spanie z dzieckiem 10 letnim
Szkoda, że Pani na ten kometnarz nie odpowiedziała, ponieważ mam identyczny problem. Syn 5 lat nie chce spać tzn zasypia, ale i tak w nochy przychodzi do mnie — wychowuje go całkiem sama bo twierdzi, że śnią mu się koszmary z rozmowy, którą z nim przeprowadziłam, były to tylko dwa sny…kiedyś…poprosiłam aby je namalował, nie pomogło.
Odpowiedź: konsekwencja i nagroda, inaczej nic nie wskórasz. Mozesz też odwiedzić psychologa. Niekoniecznie z dzieckiem.
11 latek nie chce spać sam
Bardzo ciekawy artykuł. Moje dziecko od niedawna również nie chce spać w swoim łóżku, choć akurat w tym przypadku przyczyna wydaje mi się dość prosta -mamy nowy materac piankowy i Lilka po prostu wysypia się na nim wyśmienicie. Bardzo trafiony artykuł. Moj syn gdy miał rok zaczął spać sam w pokoju,ale zanim to miało miejsce przeszłam przez koszmar.
Kladlam się spać po 22 do swego łóżka on w łóżeczku obok już spał. Ledwie zasnęłam pobudka. Noszenie tulenie,chwilę spał na rękach i gdy był odkładany kolejna pobudka.
Opadlam z sił. Pojechalismy do moich rodziców.