Regulamin rady wychowawców na kolonii
Dokument archiwalny. Indywidualne konsultacje z ekspertami odpowiedź w 48 h. E-szkolenia, webinaria na żywo i bazę ponad narzędzi. Możesz wykupić dostęp jednorazowy do tego dokumentu za Jeśli posiadasz już konto - zaloguj się: Adres e-mail:. Nie pamiętam hasła Zapamiętaj mnie. Muszą: mieć ukończone 18 lat, posiadać co najmniej wykształcenie średnie, posiadać wiedzę, regulamin i umiejętności niezbędne do realizowanych zajęć tu ustawa nie wskazuje żadnych bardziej szczegółowych wytycznych.
Do obowiązków kierownika wypoczynku należy: kierowanie wypoczynkiem; opracowywanie planu pracy oraz rozkładu dnia podczas wypoczynku i kontrola ich realizacji; ustalenie i przydzielenie szczegółowego zakresu czynności wychowawcom wypoczynku, trenerom i instruktorom sportu, rekreacji, animacji kulturalno-oświatowej, lektorom języka i innym osobom prowadzącym zajęcia podczas wypoczynku; kontrola wykonywania obowiązków przez pozostałe osoby stanowiące kadrę obozu, zapewnienie uczestnikom wypoczynku właściwej opieki od momentu przejęcia ich od rodziców do czasu ponownego przekazania rodzicom; w przypadku pełnoletnich uczestników wypoczynku — z miejsca i do miejsca zbiórek wyznaczonych przez organizatora wypoczynku; nadzór i przestrzeganie bezpiecznych i higienicznych warunków wypoczynku; zapewnienie uczestnikom wypoczynku korzystania wyłącznie z wyznaczonych obszarów wodnych, o których mowa w art.
Do obowiązków wychowawcy wypoczynku należy: zapoznanie się z kartami kwalifikacyjnymi uczestników wypoczynku; poinformowanie kierownika wypoczynku o specjalnych potrzebach uczestników wypoczynku; prowadzenie dziennika zajęć realizowanych podczas wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 5 do rozporządzenia; opracowywanie planu pracy uczestników wypoczynku zorganizowanych w grupę; organizowanie zajęć zgodnie z rozkładem dnia; realizacja programu; sprawowanie opieki nad uczestnikami wypoczynku zorganizowanymi w grupę w zakresie higieny, zdrowia, wyżywienia oraz innych czynności opiekuńczych; zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom wypoczynku zorganizowanym w grupę; zapewnienie uczestnikom wypoczynku, we współpracy z ratownikiem wodnym, opieki w czasie korzystania z wyznaczonych obszarów wodnych, o których mowa w art.
Obowiązków kierownika wypoczynku nie łączy się z obowiązkami wychowawcy wypoczynku. Podczas obozu i kolonii musi być prowadzony dziennika zajęć. Przepisy mówią, że organizator ma obowiązek zagwarantować dostęp do opieki medycznej. Może to zrobić: w ramach świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia r.
O każdym wypadku kierownik lub upoważniony przez niego wychowawca zawiadamia: rodziców uczestnika, który uległ wypadkowi, albo osobę wskazaną przez pełnoletniego uczestnika wypoczynku w karcie kwalifikacyjnej; organizatora wypoczynku; kuratora oświaty właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania organizatora wypoczynku; kuratora oświaty właściwego ze względu na miejsce lokalizacji wypoczynku; prokuratora — w razie wypadku śmiertelnego, wychowawców lub zbiorowego; państwowego inspektora sanitarnego — w przypadku zatrucia pokarmowego.
W protokole musi być: imię, nazwisko i adres zamieszkania uczestnika; okoliczności wypadku; działania podjęte w związku z wypadkiem; skutki wypadku; miejscowość lub miejsce i datę sporządzenia protokołu oraz podpis osoby sporządzającej protokół. Zgłoszenie wypoczynku wychowawców usunięte z bazy: po 30 dniach od zakończenia ferii zimowych — w przypadku wypoczynku organizowanego w czasie zimowej przerwy świątecznej i ferii zimowych w danym roku szkolnym, po 30 dniach od zakończenia ferii letnich — w przypadku wypoczynku organizowanego w czasie wiosennej przerwy świątecznej i ferii letnich w danym roku szkolnym.
Przekaż 50 zł darowizny na Twój portal ngo. Wyraź opinię:. Podoba mi się. Nie podoba mi się. Więcej z tego działu. Obowiązki organizatora obozu lub kolonii tu jesteś Zgłoszenie obozu lub kolonii do kuratorium Jak NGO organizuje zajęcia w świetlicach i klubach dla dzieci i młodzieży Organizacje pozarządowe a Prawo zamówień publicznych Zasady udzielania zamówień publicznych Tryby udzielania zamówień publicznych.
Przeczytaj też. Imprezy turystyczne. Nowe obowiązki wielu NGO w pytaniach i odpowiedziach. Kolonii III sektora. Działalność turystyczna organizacji pozarządowych po 1 lipca Umowy o udział w imprezie turystycznej w dobie koronawirusa. Sport, czas wolny. Kolonie i obozy w czasie epidemii.
Edukacja i wychowanie. PL: NGO i organizowanie wypoczynku obozy, kolonie, usługi turystyczne. Prawo i obowiązki. PL: NGO i organizowanie wypoczynku w roku. Potrzebujesz pomocy w innej formie? Masz konkretne pytanie? Infolinia lub 22 91 ZAWSZE w przypadku kontroli a nie daj Boże wypadku na koloni to my rady wychowawca zostaniemy pociągnięci do odpowiedzialności.
Jeżeli nawet organizator zagrozi nam utratą pracy możemy domagać się wynagrodzenia nawet przed sądem. Nigdy nie lekceważmy tego przepisu! Każdy organizator ma obowiązek ubezpieczyć się od NW nieszczęśliwych regulamin a także OC odpowiedzialności cywilnej. Gra jest ciekawa o zmroku. Na odsiecz Na polanie wzgórzu w strefie oznaczonej taśmą znajduje się patrol otoczony zastępem nieprzyjaciela.
Członkowie tego zastępu nie mogą wejść na polanę za taśmę, grozi to zdalnym zniszczeniem ich kwatery. Ukryli się jednak wokół polany w promieniu m, by złapać każdego, kto wyjdzie poza strefę ochronną. Inne zastępy, oddalone o ok. Każdy uczestnik gry ma założoną szarfę z wełny w barwach swego zastępu. Harcerze idący na odsiecz starają się przedostać na oznaczoną polanę.
Nieprzyjacielskie patrole biorą do niewoli każdego, kto zbliży się do polany. Wzięcie do niewoli polega na zerwaniu szarfy, bez której nie można wejść na oznaczoną strefę. Jeśli do obleganego patrolu dostanie się wielu sprzymierzeńców, organizują przerzut cennego bagażu do swojej kwatery. Zwycięża ten zespół, który zaniesie tajemniczy bagaż do swojej kwatery.
Sugerują one w treści przekazanie obaw, nadziei, myśli związanych z mającymi rozpocząć się rekolekcjami. Odgadywanie imion Każdy pisze na kartce swoje imię w ten sposób że wpisuje tylko pierwszą literę, a pozostałe zastępuje kreskami np. Następnie podchodzimy do innej osoby i próbujemy odgadnąć pełne brzmienie jej imienia.
Zgadująca osoba może podać jedną literę, jeśli trafiła, może próbować dalej, jeżeli nie, to idzie do następnej osoby. Po pewnym czasie może jeszcze raz podjąć próbę odgadnięcia. Dwie osoby, kolonii odgadły swoje imiona podają sobie ręce i udają się na poszukiwanie nowych znajomości.
Siedzimy w kręgu. Każdy po kolei mówi swoje imię i dodaje jakąś rzecz, zwierzę, roślinę na pierwszą literę jego imienia, przy czym wykonuje gest pokazujący tą rzecz. Artur jak arbuz i pokazuje rękoma jak wygląda arbuzRafał jak rosołek pokazuje jak je zupę. Kolejne osoby powtarzają wszystkie poprzednie porównania i dodają swoje.
To jest krokodyl Animator bierze jakiś przedmiot i mówi Mam na imię Osoba, do której się zwrócił, bierze od niego ten przedmiot i mówi Nazywam się Następne osoby, biorąc przedmiot muszą powtórzyć imiona wszystkich poprzednich osób. Jeżeli graczy jest zbyt wielu, to możemy wymienić imiona tylko pięciu lub dziesięciu graczy przed nami.
Imię i gest Reszta grupy powtarza to imię wraz z gestem. Wykonywane gesty mogą mieć też z góry ustaloną tematykę np. Imię i nastrój Każdy z uczestników wypowiada swoje imię w określony, podany wcześniej przez prowadzącego sposób, np. Zmiana sposobu mówienia następuje po rady się wszystkich uczestników zabawy.
Rzucanie imion Rzucamy w kręgu jakimś przedmiotem piłka, kostka i mówimy swoje imię i imię odbiorcy np. Kasia do Ani, Ania do Basi. Można się umówić, że to czym rzucamy, to granat, bomba, bakcyl i dlatego należy go podawać jak najszybciej, i niezmiernie uważnie tak by go nie upuścić na podłogę i nikogo nie uderzyć.
Gdy jednak upadnie, można głośno krzyczeć Bum, lub wykonać padnij. Pajęcza sieć Animator przedstawia się i rzuca po ziemi do jakiejś osoby siedzącej w kręgu kłębek wełny, trzymają jednak jego koniec.
Dokumentacja kierownika kolonii
Osoba ta przedstawia się i rzuca kłębek do kogoś innego, trzymając jednocześnie nitkę przy sobie. Między osobami powstaje pajęcza sieć. Ostatnia osoba zaczyna zwijanie kłębka i mówi imiona kolejnych osób. Dłoń Każdy obrysowuje swoją dłoń i wpisuje w nią swoje imię i np. Po skończonej zabawie arkusze przyczepiamy do ściany.
Ciuchcia Uczestnicy siedzą w kręgu. Prowadzący chodzi wewnątrz w takt skandowanego przez grupę jego imienia: to Darek, to Darek, to Darek W tym czasie wskazuje następną osobę, która podchodzi do niego, kładzie mu W tym czasie wszyscy wypowiadają imię nowego wagonika skandując tak, jak poprzednio. Kolejno zapraszane osoby wchodzą do środka i tak powstaje pociąg.
Świrek Uczestnicy siedzą w dużym kręgu. Jedna osoba stojąca w środku zakręca talerzem lub butelką i podbiega do wybranego przez siebie uczestnika zabawy, dotyka go, mówi głośno i wyraźnie jego imię.
programem na następny dzień, podzieleniem się sprawami poszczególnych grup, rozwiązaniem problemów poszczególnych uczestników. Zadania Rady Wychowawców: Rada wychowawców ma obowiązek zapoznać się z planem pracy obozu lub kolonii, zaopiniować go, zatwierdzić i dbać o jego realizację.
Wywołana w ten sposób osoba szybko zakręca wirującym przedmiotem i zanim ten przestanie się obracać podbiega do którejś z osób regulamin ją mówi jej imię i zabawa toczy się dalej Wizytówka-plotka Na kartce każdy uczestnik rysuje swoją podobiznę, ulubione zajęcie i ulubioną potrawę. Kartki nie podpisujemy. Następnie podchodzimy do wybranej wychowawców siebie osoby, przypominamy swoje imię, wymieniamy się kartkami i opowiadamy sobie wzajemnie to, co zawierają rysunki.
Następnie rozstajemy się, szukamy kolejnej osoby i zaczynamy plotkować mówiąc imię osoby, od której dostaliśmy kartkę, pokazując ją z daleka palcem i przekazując znane sobie informacje. Następuje wymiana kartek i informacji. Podchodzimy do następnego uczestnika i plotkujemy już na temat innej osoby itd. Prowadzący przerywa w kolonii chwili zabawę i poleca znaleźć właściciela trzymanej przez nas aktualnie kartki.
Przy oddawaniu należy powtórzyć usłyszane informacjeplotki. Kartki można teraz podpisać i umieścić gdzieś w budynku. Proporczyk Materiały: trójkąty równoramienne wycięte z papieru i kredki Każdy rysuje swój proporczyk, wpisując wyraźnie swoje imię i coś związanego z swoim hobby, ulubionym przedmiotem, ulubionym zajęciem lub cechą charakteru.
Puste miejsce Uczestnicy siedzą w kręgu, tylko w jednym miejscu krąg jest przerwany. Osoba, która ma to wolne miejsce po prawej stronie zaczyna zabawę zapraszając osobę o jakiejś cesze np. Osoba, która poczuje się zaproszona jak najszybciej zajmuje wolne miejsce. Jeżeli więcej niż jedna osoba poczuje się wywołana, miejsce zajmuje ta, która uczyni to najszybciej.
Pozostali wracają na swoje miejsca, a zaprasza osoba, która teraz ma puste miejsce po swojej prawej stronie. Spółdzielnia Siedzimy w kręgu, jedna osoba znajduje się w środku i wskazując na kogoś z siedzących pyta, rady podobają mu się jego sąsiedzi. Jeżeli wskazany odpowie tak", musi szukać innej osoby.
Jeżeli odpowie "nie" pyta się dalej na kogo chciałby wymienić sąsiadów, wskazany wymienia dwa imiona. Jego sąsiedzi muszą szybko zmienić się miejscami z wymienionymi osobami, aby stojący w środku nie zdążył zająć miejsca. Osoba, która pozostała w środku zadaje pytania itd. Wskazany człowiek może też odpowiedzieć na pytanie "spółdzielnia" i wtedy wszyscy muszą zmienić swoje miejsce.
Uczestnicy stoją parami twarzą do siebie, tworząc dwa koła - zewnętrzne i wewnętrzne. Prowadzący podaje polecenia. Po każdym wykonanym w parze zadaniu koło zew. Należy pamiętać aby z każdym nowym partnerem przywitać się, a po wykonaniu polecenia pożegnać. Przykładowe komendy: -uśmiech -ulubiona pora roku -wydarzenie z poprzedniego dnia -połaskotać partnera -podanie ręki -ulubiony przedmiot -co jadłem na śniadanie -czy masz przyjaciela -powiedzieć krótki wyszukany komplement -dotknąć się nosami -ulubiona książka z dzieciństwa -uściskać się -zanucić początek ulubionej piosenki -ulubione zwierze -podanie swojego imienia od tyłu -moje marzenie -mój fragment Pisma Świętego -kim chciałbym być -jaka była moja dzisiejsza modlitwa poranna itp.
Zasady pozostają te same, dobrze jest jednak zmienić obowiązującą pozycję ze stojącej na siedzącą. Węzeł gordyjski Wszyscy uczestnicy stoją w kole, na dany znak zamykają oczy, wyciągają przed siebie ręce i idą powoli do przodu, aż poczują, że mogą dosięgnąć osoby z naprzeciwka. Kiedy wszyscy są już w środku starają się poszukać jakiejś wolnej dłoni.
Kiedy uczestnik ma już obie dłonie zajęte może otworzyć oczy. W ten sposób powstaje kłębowisko ciasno połączonych rąk i ciał. Teraz trzeba się z tego wyplątać, nie rozłączając dłoni. Jeśli się to uda, znowu powstaje koło, czasem dwa lub więcej. Jest to świetna zabawa dla wszystkich, jednak liczba uczestników nie może być zbyt duża.
Sprzyja integracji gdyż trzeba się z innymi komunikować i pomagać im w trudnych sytuacjach. Dłonie Każdy z zamkniętymi oczami chodzi po sali i dotykając dłoni innych osób szuka tych, które mu odpowiadają najbardziej. Kiedy znajdzie otwiera oczy i sprawdza do kogo one należą, następnie może udać się na dalsze poszukiwania.
Kiedy już wszyscy znajdą swoje dłonie siadają w kręgu a następnie dzielą się czyje dłonie wybrali i dlaczego.
Na obozach nocne dyżury wychowawców
Ja-piłka Każdy przez chwilę stara się wyobrazić siebie jako piłkę, a później następuje dzielenie, każdy charakteryzuje piłkę w którą się wcielił Niezwykle ważna jest w tej zabawie szczerość i otwartość i dobrze jest to podkreślić przed rozpoczęciem dzielenia. Ja-zwierzę Zasady tej zabawy są takie same jak poprzedniej, z tymże wyobrażamy siebie jako zwierzę.
Szukamy zwierzęcia którego cechy odnajdujemy w sobie samym. Jeśli zabawę tę przeprowadzamy w małej grupie możemy dodatkowo polecić by każdy narysował to zwierzę. Historyjka ABC Zadaniem każdej grupy jest w określonym czasie wymyślić historyjkę, w której występują po kolei wszystkie litery alfabetu na początku kolejnego słowa.
Dobrze jest jeśli w tym regulamin opowiadaniu wystąpią imiona osób układających historyjkę, np. Zabawa kończy się odczytaniem ułożonych historyjek i nagrodzeniem się wzajemnie brawami. Slajdy Rozwieszamy prześcieradło i ustawiamy za nim lampę. Jedna z osób lub grupka stoi przed ekranem i ma za zadanie odgadnięcie, kto znajduje się na tym niewyraźnym slajdzie lub co on przedstawia.
Reszta grupy stoi z tyłu i ustala, kto będzie się pokazywał rzucał cień. Można przybierać charakterystyczne lub nietypowe pozy, tworzyć grupy, przedstawiać zwierzęta, itp. Po pewnym czasie następuje zamiana ról. Życiorys Każdy z uczestników pisze na kartce początek swego życiorysu zdania i składa tak by można zobaczyć tylko ostatnie zdanie.
Następnie kartka wędruje do osoby siedzącej po prawej stronie kolonii równocześnie. Na kartce, którą dostało się od sąsiada, piszemy znowu zdania o sobie zaginamy ją i podajemy dalej. Kiedy kartki obeszły już całe koło, każdy morze opatrzyć swoją kartkę krótkim zakończeniem. Po kolei czytamy wszystkie życiorysy.
W ten sam sposób można również tworzyć inne historyjki: romanse, bajki. Porządki Dzielimy graczy na dość liczne grupy około 10 osóbich zadaniem jest ustawić się w jednym rzędzie według różnych właściwości: wzrostu, wielkości butów, długości włosów, ciężaru, itp. Trzeba to jednak zrobić z zamkniętymi oczami i nic nie mówiąc.
Powyższe dwa warunki muszą być koniecznie spełnione by zabawa była udana. Rozmówki na temat Na kolejnych częściach piszą odpowiedzi na zadane przez animatora pytania, np. Czego nie lubisz? O czym marzysz? Co miłego przydarzyło ci się ostatnio? Po napisaniu odpowiedzi wszyscy przyczepiają sobie kartki do wychowawców i wyruszają na poszukiwanie partnera do rozmowy.
Rozmawiają przez chwilę na dany temat, Odrywają tę część kartki, na której jest odpowiedź i szukają następnej sympatycznej osoby, która ma na kartce taką samą liczbę odpowiedzi. Kurtyna Materiały: duża materiałowa płachta, może być zasłonka lub rozłożony śpiwór Dzielimy graczy na dwie równe grupy. Pomiędzy nimi dwie osoby rozpościerają materiał tak by członkowie przeciwnych grup się nie widzieli.
Wszyscy kucają i każda grupa wybiera spośród siebie jedną osobę, rady staje tuż przed płachtą pozostali nieco się cofają. Jej zadaniem jest jak najszybciej powiedzieć imię osoby z przeciwnej drużyny, którą zobaczy po opuszczeni materiału, w razie potrzeby pozostali członkowie grupy mogą jej podpowiadać.
Wygrywa ten gracz, który zrobi to szybciej. Osoba przegrana przechodzi do przeciwnej drużyny. Jest to bardzo sympatyczna zabawa, ćwicząca refleks. Okrzyk i gest Uczestnicy dzielą się na cztery grupy. Każda z nich ustawia się w jednym rogu sali. Zadanie ich polega na przygotowaniu okrzyku i towarzyszącego im gestu.
Okrzyk powinien być, np. Grupy prezentują swoje okrzyki i gesty.
Rada wychowawców kolonii
Następnie każda z grup wybiera spośród pokazanych ten zestaw, który spodobał jej się najbardziej może oczywiście pozostać przy swoim. Następuje ponowna prezentacja i jeżeli wszystkie grupy wybrały ten sam zestaw to integracja została osiągnięta - grę należy zakończyć. Jeżeli nie, ponawiamy próby, licząc, że osiągniemy porozumienie, nie należy jednak sztucznie przedłużać zabawy.
Zabawa ta świetnie nadaje się dla grup, które dopiero się spotkały i uczestnicy nie znają się jeszcze zbyt dobrze. Połowa grupy zamyka oczy i kładzie głowy na złożonych na stole ramionach. Ktoś z pozostałych zaczyna czytać dowolny tekst. Może przy tym trochę zmienić głos. Jeżeli któraś z osób mających zamknięte oczy, myśli, że wie, kto czyta, powinna się zgłosić Jeżeli zgadnie, przechodzi do grupy czytających.
Jeżeli nie, znowu zamyka oczy i czeka na następną szansę. Żeby utrzymać dobre tempo i napięcie, czytający powinni się dosyć często zmieniać. Coś miłego Każdy na kartce papieru pisze swoje imię i nazwisko. I korzystając z czyjejś pomocy przyczepia ją sobie na plecach. Zadaniem wszystkich jest napisanie sobie wzajemnie na plecach coś miłego: to co się nam w danej osobie podoba, jakieś pozytywne cechy, które w niej zauważamy, itp.
Wizytówki Uczestnikom pokazujemy różne wizytówki wcześniej przygotowane, na których znajdują się, np. Uczestnicy mają zgadnąć, czyja to wizytówka. Porównania Dwóch uczestników opuszcza salę. Reszta ustala o kim będzie mowa w następnej części gry. Odgadujący wracają do grupy i mogą stawiać pytania tylko w określony sposób: Z jakim kwiatem, rośliną można porównać tę osobę?
Z jaką pogodą?
Regulamin zespołu wychowawców - Portal Oświatowy
Z jaką muzyką? Z jakim instrumentem muzycznym? Z jakim zwierzęciem? Z jakim kolorem? Z jakim kamieniem szlachetnym?
Z jakim widokiem? Z jakim samochodem,? Na przykład na pytanie: Z jakim zwierzęciem można porównać daną osobę? Odpowiadający muszą się wystrzegać zbyt jednoznacznego patrzenia na osobę, o której mowa. Po zgadnięciu, o kim mówiono, następuje zmiana odgadujących. Chińskie szepty Zabawa ta polega na przekazywaniu sobie wzajemnie różnych informacji, Nie czynimy tego jednak bez pośrednio tylko wybieramy sobie posłańca i jego prosimy o przekazanie informacji.
Temat: np. Cechy dobrego animatora Każdy na czterech karteczkach zapisuje cztery różne, ważne jego zdaniem, cechy dobrego animatora. Karteczki układamy na podłodze tworząc okrąg, kartki z cechami powtarzającymi się układamy w promyczki. Dobieramy się w pary i wychowawców np. Powracamy do dwóch karteczek. Na jednej wpisujemy cechę dobrego animatora posiadaną przez nas samych, na drugiej cechę dobrego animatora, której brak zauważamy u siebie.
Karteczki przyklejamy na arkuszach odpowiednio pod hasłem: moje mocne strony, Moje słabe strony. W trójkach rozmawiamy o treści plakatów. Czas dyskusji około 20 min. Dyskusja Ta metoda polega na kilku etapach rozwiązywania problemu, wymiany doświadczeń, poszukiwania odpowiedzi na pytanie. Najpierw dyskusja na zadany temat toczy się w dwójkach.
Osoby mogą dobrać się w pary lub też być podzielone według jakiegoś kryterium np. Prowadzący podaje czas rozmowy - zwykle powinno to być kilka minut z zaznaczeniem, że obie osoby powinny wypowiedzieć się na dany temat. Następnie dwie dwójki przysiadają się do siebie i znów kilka minut Po kilku minutach prowadzący prosi o połączenie się czwórek w ósemki, które rady za zadanie podsumować decyzje i przedstawić jej kolonii w postaci punktów lub plakatu malowanego kredkami lub farbami grupa poszukuje przemawiających symboli, które ilustrują jej stanowisko Wnioski wypisuje się grubym pisakiem na dużym arkuszu szarego papieru tak, aby można je było swobodnie odczytać.
Dyskusja - puste krzesło Przygotowujemy cztery kartki z różnymi poglądami na wybrany temat i ustawiamy je w różnych miejscach sali. Uczestnicy po zapoznaniu regulamin z nimi, wybierają ten z którym się utożsamiają i są gotowi go bronić.
W ten sposób tworzą się grupy wokół danych poglądów. Każda z nich wspólnie omawia swoje stanowisko, a następnie wybiera reprezentanta. Wydelegowane w ten sposób osoby zajmują miejsce na przygotowanych wcześniej pięciu krzesłach jedno zostaje puste. Rozpoczynają dyskusję i próbują bronić swoich stanowisk, Pozostałe osoby w milczeniu przysłuchują się całej dyskusji, mogą zabrać głos tylko i wyłącznie siadając na pustym krześle Nie mają jednak prawa dyskusji, po wypowiedzi wracają na swoje miejsce.
Ponieważ w czasie tej debaty mogą pojawić się różne dziwne poglądy bardzo ważne jest by temu wszystkiemu przysłuchiwał się ksiądz i na koniec podsumował dyskusję i wyjaśnił ewentualne wątpliwości. Burza mózgów Uczestnicy spotkania na dużej kartce papieru wypisują swoje myśli na dany temat.
Czynią to równocześnie w dowolnych miejscach kartki. Zapisany arkusz ukazuje poglądy uczestników na dany temat,a jednocześnie ukierunkowuje dalszą rozmowę. Dyskusja na papierze Dzielimy grupę na 4-osobowe zespoły, którym przydzielamy arkusz papieru. W środku wpisujemy hasło.
Następnie poszczególne osoby, każda w innym rogu kartki, pisze swoją opinię na dany temat. Obracamy kartkę i każdy dopisuje się do tego co napisał poprzednik. Można uzupełniać, a nawet przeciwstawiać się temu, co napisano wcześniej. Zadaniem czytającego jest podkreślenie zdań, z którymi się nie zgadza oraz tych, które wyrażają jego pogląd na dany temat.
Ważny jest odpowiedni dobór tekstu najlepiej, aby zawierał również kontrowersyjne poglądy. Można zaproponować także inne kryteria podkreślania tekstu np. Porównanie Prosimy uczestników, aby znaleźli odpowiednie porównanie dotyczące omawianego pojęcia, np. Wypowiedzi nie komentujemy, ale dzielimy się nimi.
Rysunek Kiedy omawiamy jakieś pojęcia np. Po wykonaniu każdy przedstawia swoje dzieło i wyjaśnia co narysował i dlaczego. Wskazane jest by na początku zabawy podkreślić, że najważniejsza jest treść rysunku, a nie sposób jego wykonania. Wspólne rysowanie Uczestnicy dobierają się po dwie osoby. Każda para na wspólnym arkuszu papieru, trzymając razem kredkę, rysuje: dom, drzewo, słońce Później uczestnicy pokazują rysunki i omawiają jak się przy tej grze czuli, kto przewodził itd.
Puzzle Dość długie zdanie, związane z tematem spotkania, wypisujemy tak, że każde słowo znajduje się na osobnej kartce. Część słów rozkładamy na podłodze lub stole w odpowiedniej kolejności, resztę rozdajemy pomiędzy wychowawców, których zadaniem jest ułożyć całość sentencji. Biorę z sobą Metoda polega na dzieleniu się w przykładowy sposób: Umówiłem się na spotkanie i biorę z sobą: Odrobinę humoru żeby ją rozśmieszyć, czystą Wychowawca kolonijny - jakie ma obowiązki i kto może nim zostać?
Home Aktualnosci Wychowawca kolonijny - jakie ma obowiązki i kto może nim zostać? Za co odpowiedzialny jest wychowawca kolonijny? Do głównych obowiązków kolonii kolonijnego należy: zapoznanie się z kartami kwalifikacyjnymi uczestników wypoczynku i poinformowanie kierownika o specjalnych potrzebach uczestników; przygotowanie planu zajęć uczestników wypoczynku podzielonych na grupy oraz jego realizacja zgodnie z rozkładem dnia; opieka nad dziećmi podczas wypoczynku podzielonymi na grupy i zapewnienie im bezpieczeństwa, odpowiedniej higieny, wyżywienia i innych czynności rady zapewnienie uczestnikom wypoczynku, we współpracy z ratownikiem wodnym, opieki w czasie korzystania z wyznaczonych obszarów wodnych; wykonywanie innych czynności zleconych przez regulamin wypoczynku oraz wspieranie go w jego obowiązkach.
Wychowawca kolonijny - kto może nim zostać?