Router na patyku
A Tobie jako administratorowi sieci zlecono wdrożenie całego rozwiązania. Po dokonaniu instalacji serwera stajemy przed problem, w którym to musimy zapewnić dostępność serwera użytkownikom końcowym. I tu rodzi się pytanie — Jak zapewnić możliwość komunikacji, kiedy to komputery użytkowników leżą w odrębnych sieciach VLAN niż ta, w której znajduje się serwer?
Odpowiedź na tak postawione pytanie po bliższej analizie nasuwa się sama. Musimy zapewnić routing pakietów pomiędzy sieciami VLAN. Oznacza to, że w danej sieci VLAN obowiązuje jeden schemat adresacji. Tak więc nic nie stoi na przeszkodzie aby do pracy zaprząc router bądź przełącznik warstwy 3.
Pierwsze rozwiązanie, które chciałbym zaprezentować, aby stworzyć routing między sieciami VLAN, polega na zestawieniu osobnego, fizycznego łącza pomiędzy routerem patyku switchem dla każdej z sieci VLAN. Schemat rozwiązania przedstawia poniższy rysunek. Każda z sieci VLAN do komunikacji z routerem używa osobnego łącza. Host1 po analizie otrzymanego żądania wie, że host docelowy nie leży w jego przestrzenni adresowej tak więc pakiety zostają wysłane w kierunku bramy czyli routera R1.
Ten przez łącze przynależne sieci VLAN 10 przekazuje je do routera. Router R1 dzięki informacją zawartym w tablicy routingu ustala interfejs przez, który należy je przekazać tak aby mogły trafić do komputera Host2. Schemat komunikacji z Host2 do Host1 przebiega w kolejności odwrotnej. Drugie rozwiązanie, aby stworzyć routing między sieciami VLAN, bazuje na zestawieniu tylko jednego fizycznego łącza pomiędzy routerem R1 a przełącznikiem SW1 ang.
Przez tak zestawione łącze do routera będzie przekazywany ruch należący do różnych sieci VLAN. W tym rozwiązaniu pomiędzy routerem a switchem router skonfigurowane łącze magistrali trunk. Koncepcję rozwiązania przedstawia rysunek poniżej. Trzecim powodem jest sytuacja, gdy chcemy skomunikować ze sobą urządzenia z różnych podsieci, ale nie możemy wpisać im po prostu bramy tyczy się to np.
Ten typ translacji adresów jest wykorzystywany najczęściej przy łączeniu się do Internetu z sieci lokalnej za pomocą routera dostępowego dysponującego jednym adresem publicznym przydzielonym od dostawcy usług internetowych.
Poniższy schemat pokazuje taką sytuację. Komputery o adresach Router pośredniczący zmienia odpowiednio adresy źródłowe IP w pakietach na swój adres IP portu WAN oraz modyfikuje odpowiednio numer portu usługi. Po lewej stronie widzimy pakiety wysyłane przez komputer w stronę routera, po prawej pakiety już zmodyfikowane wysyłane przez router do serwera.
Serwer odpowiadając wysyła pakiety na adres To właśnie po numerze portu router wie teraz do którego komputera przekazać pakiety router wysyłając pakiet y do komputerów podmienia adres IP, tym razem docelowy na fizyczny adres danego komputera. Nie jest możliwe nawiązanie połączenia z Internetu bezpośrednio z hostem w sieci lokalnej gdy jest włączony NAT N Wynika to stąd, że taki host np.
Natomiast router nie wie do którego komputera w sieci LAN ma przekazać pakiety.
Gdy ruch jest inicjowany od strony sieci LAN to router zapamiętuje sobie, które adresy i numery portów podmieniał i gdy serwer odpowiada, to jest w stanie przywrócić oryginalne wartości. Screen poniżej. Ciekawszym przypadkiem z punktu widzenia automatyki przemysłowej jest tzw. Umożliwia on komunikację urządzeń będących w różnych podsieciach bez potrzeby stosowania bram.
Przykładowo: serwer o adresie Bez wykorzystania funkcji bidirectional NAT i bez wpisania bram na każdym z tych urządzeń komunikacja nie byłaby możliwa.
Serwer o adresie Adres źródłowy pakietu Pakiet dociera więc do serwera DNS o takim adresie. Charakterystyczne w tej konfiguracji jest to, że urządzenia cały czas korzystają z adresów lokalnych ze swoich własnych podsiecinatomiast całą resztą zajmuje się router.
Niewątpliwą zaletą oprócz braku konieczności stosowania bram jest również możliwość inicjowania połączenia zarówno z jednej jak i z drugiej strony z podsieci LAN1 jak i LAN2. Poniżej screen z konfiguracją wpisów w tabeli NAT dla konfiguracji powyżej. Router zapewnia dodatkowo ochronę przed atakami DoS.
Zapora ogniowa na tym routerze jest typu statefull — oznacza to, że nie trzeba wprowadzać reguł dla pakietów wychodzących i wchodzących do danej strefy osobno np. Interesuje nas Twoja opinia. Jak możemy poprawić tą zawartość? Dziękujemy za przesłanie opinii. Kliknij tutajaby skontaktować się ze Wsparciem technicznym TP-Link. Ta witryna wykorzystuje tzw.
Ten dokument jest wyłączną własnością Cisco Systems, Inc. Zezwala się na drukowanie i kopiowanie tego dokumentu dla celów niekomercyjnych i do wyłącznego użytku przez instruktorów w ramach kursu CCNA Ćwiczenie 7 Konfiguracja routerów Skład zespołu Data wykonania ćwiczenia Ocena Zadanie 1 program Packet Tracer Patyku sieci lokalnej używane są adresy sieci Pierwszy z.
Część 3: Ustawianie zegara. Wprowadzenie W tym ćwiczeniu, będziesz ćwiczyć umiejętności. W tym laboratorium, będziesz konfigurował i testował ustawienia bezprzewodowe. Opuszczenie trybu: Polecenia:. Ćwiczenie 2. Opanowanie umiejętności konfigurowania i sprawdzania. Aby się połączyć z urządzeniem należy wybrać kabel konsolowy i podłączyć do wejścia oznaczonego console na switchu.
Podstawowa konfiguracja routerów Interfejsy sieciowe routerów Sprawdzanie komunikacji w sieci Podstawy routingu statycznego Podstawy routingu dynamicznego 2 Plan prezentacji Tryby pracy routera Polecenia. Cel ćwiczenia: - Krótka charakterystyka rutera.
W tym laboratorium zapoznasz się z zaporą systemu Windows Vista oraz będziesz konfigurował. Laboratorium 3 Sieci Komputerowe II Nazwisko Imię Data zajęd Konfigurowanie tras statycznych Cel dwiczenia Opanowanie umiejętności konfigurowania tras statycznych pomiędzy routerami w celu umożliwienia. Zgodnie z poniższym schematem ustanów połączenia: konsolowe i ethernetowe z.
Realizacja konfiguracji routera na patyku zawiera: Przypisanie adresów wraz z maską do stacji roboczych (H1, H2, H3, H4); Skonfigurowanie subinterfejsów na routerze (R1); Skonfigurowanie trybu trunk (możliwość komunikacji się różnych podsieci) na interfejsie routera (R1);.
Strona 1 z 5 Tabela adresacji Urządzeni e. Strona 1 z 15 Tabela adresacji. Oleska 48 Opole zlipinski math. W tym laboratorium zapoznasz się z zaporą systemu Windows 7 oraz będziesz konfigurował. Ćwiczenie 8. Zapoznanie się ze sposobem tworzenia dwóch. Warsztaty z Sieci komputerowych Lista 3 Uwagi ogólne Topologia sieci na te zajęcia została przedstawiona poniżej; każda czwórka komputerów jest osobną strukturą niepołączoną z niczym innym.
W tym laboratorium, będzie można zdalnie połączyć się z komputerem, sprawdź. ZiMSK mgr inż. Artur Sierszeń asiersz kis. Łukasz Sturgulewski luk kis. Ćwiczenie 5.
Wybór właściwego kabla do podłączenia komputerów do koncentratora. PBS Wykład 1 1. Organizacja zajęć. Podstawy obsługi urządzeń wykorzystywanych podczas laboratorium. Roman Krzeszewski roman kis. W tym ćwiczeniu utworzysz punkt przywracania a następnie przywrócisz. W tym laboratorium, będzie można zdalnie połączyć się z komputerem, sprawdzić.
Ramowy plan kursu Plan realizacji kursu Lp. Tematy zajęć Liczba godzin 1 Wprowadzenie do sieci komputerowych Historia sieci komputerowych Korzyści wynikające z pracy w sieci Role komputerów w sieci Typy. Laboratorium 2. W tym laboratorium utworzysz i udostępnisz. CCNA Exploration. Semestr 3 Spis treúci Informacje o autorze Wejść Rejestracja.
Poradnik Cyberbezpieczeństwa OT: Routery - segmentacja sieci i zabezpieczenia na poziomie podsieci
Wielkość: px. Zmień native vlan na portach trunk na switchach na 10 i przestanie działać. Teraz jeżeli na porcie trunk przychodzi coś bez tagu to jest wrzucane do vlan native. Na routerze zrobiłeś encapsulation dot1q 10 native, co spowodowało ze ramki z vlan 10 wpadały na switch bez tagu a tam już dalej szły po vlan 1 bo taki jest domyślnie nattive na switchach.